ΛΟΓΟΣ. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
ΒΑΠΤΙΣΜΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ:
· Με αυτό εντασσόμαστε στην εκκλησία
· Γινόμαστε μέλη του σώματος του Χριστού
· Αποδεχόμαστε τη σωτηρία μας
Τελετή Βαπτίσματος
1.
Ο υποψήφιος χριστιανός γίνεται
κατηχούμενος: αρνείται την παλιά του θρησκεία και συμπεριφορά
(αποτάσσεται (= φεύγει από τις τάξεις
δηλαδή το στρατό) τον Σατανά και συντάσσεται (εντάσσεται, στρατεύεται) με το
Χριστό, τον οποίο ομολογεί ως Θεό. Ο ανάδοχος (νονός) αναλαμβάνει την υποχρέωση
της κατήχησης του νέου χριστιανού και μιλά εξ ονόματός του αν είναι ο
κατηχούμενος νήπιο.
Δ Διάλογος ιερέα και αναδόχου:
Ὁ ἱερεύς· Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Καί πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ; Καί πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ; Καί πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ; Καί πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Ἀποτάσσομαι.
Ἐρωτᾶ πάλι τό ἴδιο τρεῖς φορές
Κατόπιν ἐρωτᾶ πάλι ὁ ἱερεύς· Ἀπετάξω τῷ Σατανᾷ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Ἀπεταξάμην. Ἐρωτᾶ πάλι τό ἴδιο τρεῖς φορές
Καί ἔπειτα λέγει ὁ ἱερεύς· Καί ἐμφύσησον, καί ἔμπτυσον αὐτῷ.
Καί ὁ ἀνάδοχος φυσᾶ τρεῖς φορές στόν ἀέρα καί φτύνει τρεῖς φορές στό ἔδαφος.
Στρέφονται ἀνατολικά (πρός τό Ἱερό) καί ἐρωτᾶ τρεῖς φορές
Ὁ ἱερεύς· Συντάσσῃ τῷ Χριστῷ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Συντάσσομαι. Ἐρωτᾶ πάλι τό ἴδιο τρεῖς φορές
Ὁ ἱερεύς· Συνετάξω τῷ Χριστῷ; Ἐρωτᾶ πάλι τό ἴδιο τρεῖς φορές
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Συνεταξάμην.
Καί λέγει ὁ ἱερεύς· Καί πιστεύεις αὐτῷ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Πιστεύω αὐτῷ ὡς Βασιλεῖ καί Θεῷ. Καί ἀπαγγέλλει
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων.
Καί εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενῆ, τόν ἐκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾽ οὗ τά πάντα ἐγένετο.
Τόν δι᾽ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα.
Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα.
Καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρα, κατά τάς Γραφάς.
Καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς καί καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς· οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
Καί εἰς τό Πνεῦμα τό ἅγιον, τό Κύριον, τό ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλῆσαν διά τῶν προφητῶν.
Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.
Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.
Στή συνέχεια ἐρωτᾶ πάλι τρεῖς φορές
Ὁ ἱερεύς· Συνετάξω τῷ Χριστῷ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Συνεταξάμην.
Καί λέγει ὁ ἱερεύς· Καί προσκύνησον αὐτῷ;
Καί ἀπαντᾶ ὁ ἀνάδοχος· Προσκυνῶ Πατέρα, Υἱόν, καί Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον.
1.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ
i. Ευλογία του νερού
ii. Ευλογία του λαδιού (ο βαπτιζόμενος αλείφεται με λάδι.
Συμβολίζει την πάλη του νέου αθλητή του Χριστού με την αμαρτία. Αλείφεται με
λάδι για να γλιστρά από τις λαβές της αμαρτίας, όπως οι παλαιστές γλιστρούσαν
από τις λαβές του αντιπάλου.
iii. Η κολυμβήθρα έχει σχήμα μήτρας. Μέσω της κολυμβήθρας
ξαναγεννιόμαστε ως μέλη Χριστού. Γι’ αυτό λαμβάνουμε όνομα
iv. Βάπτιση
(=βύθιση)
3 φορές στην κολυμβήθρα,
εἰς το ὄνομα τοῦ
Πατρός και τοῦ Υἱοῦ και τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος.
Συμβολίζει το θάνατο και την ανάσταση. Πεθαίνει ο παλαιός
άνθρωπος ( «παληάνθρωπος») της ειδωλολατρίας και της αμαρτίας και γεννιέται, ο
νέος, ο ανακαινισμένος με τη χάρη του Θεού, αυτός που ξαναγίνεται με τη θέληση
του εικόνα και ομοίωση του Θεού.
v. Λαμπάδες και λευκά ρούχα: ο νέος χριστιανός ονομάζεται
νεοφώτιστος. Ως πάναγνος και αναμάρτητος (το βάπτισμα εξαλείφει κάθε αμαρτία)
φορά λευκά ρούχα και κρατά τη λαμπάδα του που συμβολίζει το φως που φέρνει στον
κόσμο , αλλά και τη θυσία: φωτίζει και λιώνει
vi. Τριχοκουρία :Ο ιερέας κόβει μερικές τρίχες σε σχήμα
σταυρού. Ένδειξη αφιέρωσης στο Χριστό
2. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΙΣΜΑΤΟΣ
i. Το χρίσμα σήμερα είναι ενσωματωμένο με το βάπτισμα, αλλά
αποτελεί ξεχωριστό μυστήριο με το οποίο:
·
Ο χριόμενος λαμβάνει τη σφραγίδα
δωρεάς του Αγίου Πνεύματος και τα δώρα του (αγάπη , χαρά , ειρήνη, μακροθυμία,
πίστις, πραότης, αγαθοσύνη, χρηστότης, εγκράτεια)
·
Ανήκει πλέον στο «στρατό»του Χριστού
και δεν μπορεί να τον πειράξει ο διάβολος
·
Ο ιερέας αλείφει με αγιασμένο μύρο
τον χριόμενο (το μύρο παρασκευάζεται μόνο στο Οικ. Πατριαρχείο)
δ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου